Etcetera

The great outdoors – Annie Dorsen

The great outdoors: het begrip doet de meesten onder ons waarschijnlijk denken aan kamperen, rondtrekken in de wildernis en misschien, als we geluk hebben, een ontdekking. In bepaalde filosofische kringen roept the great outdoors een wereld op voorbij de mens, een zone die zich opent wanneer we voorbij onze menselijke referentiekaders naar de dingen rondom ons kijken.

recensie 27.11.2018

Tsjick – BRONKS & SKaGeN

Op weg naar niemandsland

Met de tweetalige voorstelling Tsjick vertalen BRONKS en SKaGeN de alom geprezen roman Tsjik (2010) van Wolfgang Herrndorf naar het podium. Maik en Tsjick, de twee hoofdpersonages, maken tijdens hun roadtrip van Brussel naar Marokko allerhande onvoorstelbare avonturen mee. De voorstelling raast voorbij als een rit op een achtbaan en bewijst dat echte vriendschap het wint van alle vooroordelen.

recensie 23.11.2018

Matisklo – Bosse Provoost

Bosse Provoost en zijn ploeg zijn niet bang van de grote greep. Hun Matisklo beoogt niets minder dan te vertellen over het onzegbare, over het nulpunt waarop de mens belandt wanneer hij glijdend langs modderige hellingen aankomt in de hedendaagse hel, die van gaskamers en schoorstenen. Maar ook een voorstelling over het wezenlijk duistere dient helder te spreken.

recensie 23.11.2018

Nieuwsbrief

Softcore – a Hardcore Encounter – Lisa Vereertbrugghen

In de ban van de beat

Softcore – a Hardcore Encounter houdt het midden tussen een poëtische dance lecture, een secure bewegingsstudie en een opzwepend tranceritueel, gewijd aan hardcore. Lisa Vereertbrugghen maakt de gabber in zichzelf (en in ons) wakker.

recensie 04.11.2018

Likes – Núria Guiu Sagarra

To like or not to like: is that really the question?

Núria Guiu Sagarra is een jonge artieste uit Barcelona die haar werk voorstelt op het Bâtard festival. Met Likes houdt ze ons de vraag voor welk effect het virtuele gebaar van ‘vind-ik-leuk’ heeft op hoe we denken over en kijken naar lichamen. Deze onderzoeksvraag bracht Núria Guiu echter jammer genoeg tot een te weinig prikkelend performatief voorstel.

recensie 03.11.2018

All Inclusive – Julian Hetzel

Tegen de sterren op

In zijn jongste voorstelling All Inclusive wil de Duits-Nederlandse kunstenaar Julian Hetzel de recuperatie en appropriatie van beelden vol geweld, verderf en ellende door de hedendaagse kunstwereld stevig op de korrel nemen. Hetzels poging om via satire de marktmechanismes van de kunstwereld te ontmaskeren en te wijzen op de gretigheid waarmee wij als toeschouwer dergelijke beelden consumeren, werd door critici in België en Nederland gezien als ‘trefzeker’ (NRC), een ‘schot op onze moraal’ (theaterkrant), een ‘keiharde confrontatie’ (Het Parool) en ‘pijnlijk herkenbaar’ (De Standaard). Ondanks Hetzels goedbedoelde poging om ons een spiegel voor te houden heeft All Inclusive vooral één iets duidelijk gemaakt: de dagen waarin je met parodie stevige satire kon afleveren lijken geteld.

recensie 24.10.2018

Studio Shehrazade – Kloppend Hert & Arsenaal / Lazarus (Gorges Ocloo & Haider Al Timimi )

Een veilige haven van direct effect

Met Studio Shehrazade brengen Gorges Ocloo en Haider Al Timimi een kritische theaterdansvoorstelling over genderdifferentiatie en mannelijke homoseksualiteit. Wat betekent gender, wat betekent seksuele voorkeur in België, in Irak, in Ghana en voor de vele personages die Ocloo en Al Timimi te berde brengen? Ze tasten spelenderwijs elkaars grenzen af voor het oog van de camera en het publiek en lieten zich daarvoor onder andere inspireren door het werk van een beroepsfotograaf.

recensie 18.10.2018