Dans voor Actrice (Jolente De Keersmaeker) – Jérôme Bel & TG STAN

Dansen zonder danseres te willen zijn

Na de portretten die Bel maakte van dansers, zoals Lutz Förster of Véronique Doisneau, werkte choreograaf Jérôme Bel nu met actrice Jolente De Keersmaeker. In een open voorstelling, spelen ze met het verschil tussen acteren en dansen, tussen ‘concreet’ en ‘conceptueel’.

Kristof van Baarle

recensie 27.09.2021

Rabot II – Simon Allemeersch (Lucinda Ra)

Iets maken van wat er gebeurt

Wat is een woontoren? Een utopie, een verdienmodel, een plek van sociale bescherming? In Rabot II gaat theatermaker Simon Allemeersch, tien jaar na zijn intense ervaringen in de Gentse Rabottorens, op zoek naar de bredere betekenis van zo’n woonvorm. Maar het Rabot en zijn mensen trekken aan hem. Met Rabot II lijkt Allemeersch een voorstelling te hebben gemaakt tegen wil en dank – eentje die hij bezwoer niet te zullen maken. Dat hij dan toch door zijn eigen materiaal is overrompeld, blijkt uiteindelijk ook niet zo’n probleem.

Evelyne Coussens

recensie 27.09.2021

Het Gezin Van Paemel – Valentijn Dhaenens & SKaGeN

Permeke op zijn Van Eycks

Het moet geleden zijn van toen NTGent nog het Publiekstheater heette dat een professioneel gezelschap zich verwaardigde om Het Gezin Van Paemel op te delven. Bijna 20 jaar later lijsten Valentijn Dhaenens en SKaGeN het kroonjuweel van het Vlaamse toneelrepertoire opnieuw in. Zo nieuwerwets het kader, zo klassiek het doek.

Wouter Hillaert

recensie 27.09.2021

Who’s Tupac? – Jr.cE.sA.r / NNT & KVS

En de verliezer is …

Jr. cE.sA.r zetten met Who’s Tupac? hun serie voorstellingen omtrent omstreden figuren voort. De vorm van een talentenjacht parodiërend, roepen ze kritische vragen op rond de vercommercialisering van het lijden van mensen van kleur. Is er binnen dat spektakel nog plaats om te rouwen?

Michaël van Remoortere

recensie 23.09.2021

Indoor Weather – Bosse Provoost & Ezra Veldhuis / Toneelhuis

Indoor Weather van Bosse Provoost en Ezra Veldhuis is een poëtisch landschap dat vervelt als een dier, woekert als een plant, en zich uitbreidt tot buiten de vergulde toneellijst van de schouwburg. In dit muterende ecosysteem zoeken menselijke en minder menselijke figuren hun plek. Hoe kan de mens zich op een meer gelijkwaardige manier verhouden tot de wereld? Provoost en Veldhuis maken er een visueel prikkelende en intrigerende voorstelling over die tegelijkertijd worstelt met de grenzen van wat we ons (niet) kunnen verbeelden.

Esther Tuypens

recensie 21.09.2021

Hoe spreken over de dood vanuit het leven?

Een pleidooi voor zelfmoord – Jozefien Mombaerts/Kopergietery

‘Zolang je niet voor de dood kiest, kies je voor het leven,’ stelt Jozefien Mombaerts in Een pleidooi voor zelfmoord vast. Is het werkelijk zo zwart-wit? In een persoonlijke monoloog probeert de Gentse theatermaakster haar ongrijpbare verlangen naar de dood onder woorden te brengen en zo het taboe rond zelfmoord te doorbreken. Het is een bijzonder moedige maar ook moeilijke missie.

Charlotte De Somviele

recensie 07.09.2021

Ontsnapping uit de safe space

Cascade – Meg Stuart/Damaged Goods

‘Welcome back after the break,’ zegt Davis Freeman in Cascade, Meg Stuarts nieuwste voorstelling en de opener van het Kaaitheaterseizoen na de ‘pauze’ van de lockdowns. De choreografe krijgt het toch steeds weer voor elkaar: met abstracte podiumkunst krachtige emoties losmaken, ‘gut feelings’.

Sébastien Hendrickx

recensie 06.09.2021