BITBYBIT, MOVEDBYMATTER i.s.m. Collectif Malunés

De wankele levensbalans van twee broers als leidraad voor het heruitvinden van een klassieke circustechniek.

Samuel Pennynck

recensie 14.07.2021

newpolyphonies – Myriam Van Imschoot & HYOID

Elementaire cultuur

newpolyphonies, een nieuw werk van Myriam Van Imschoot, ontstond in nauwe samenwerking met de vier vocalisten van het ensemble HYOID. Samen creëerden ze een geluidskunstwerk dat uitsluitend op klanken van het menselijk lichaam – maar lang niet alleen zang – gebaseerd is.

Pieter T’Jonck

recensie 03.07.2021

11 seconds – Charlotte Bouckaert / 0090 & Toneelhuis

Een-seconde-performance

Theater en fotografie lijken in alles elkaars tegendeel. Ze belichamen een spanning tussen leven en dood, stilstand en beweging, verleden en heden. In 11 seconds dicht Charlotte Bouckaert echter de kloof door een voorstelling te puren uit één snapshot.

Charlotte De Somviele

recensie 29.06.2021

A Nublo – Edurne Rubio en Maria Jerez

In A Nublo spelen Edurne Rubio en Maria Jerez een zintuiglijk spel met de toeschouwer op het snijvlak tussen twee ruimtes: de menselijke architectuur van de theaterzaal en het natuurlijke landschap van een vallei. In de kruising tussen deze binnen- en buitenruimte ontstaat een soort “derde ruimte” waarin het theater niet alleen een landschap representeert, maar zelf wordt benaderd als een levend ecosysteem.

Esther Tuypens

recensie 28.06.2021

Moby Dick, at last Queequeg speaks – LOD/Gorges Ocloo

Nogal wat theater probeert vandaag uitdrukkelijk de tijd te vangen door repertoire te overplakken met een makkelijke vorm van actualisatie, denk ‘Kassandra met vlechtjes = Greta Thunberg.’ Regisseur Gorges Ocloo kiest een andere strategie. Hij laveert zijn bewerking van de klassieker Moby Dick radicaal weg van het reële, voluit koersend richting magie. Moby Dick, at last Queequeg speaks is een exuberante opera die alle grote thema’s van de tijd bundelt in de schijnbaar onschuldige gedaante van een sprookje.

Evelyne Coussens

recensie 19.06.2021

Ten Oorlog I – Camping Sunset

Kleurrijk canvas op zoek naar witruimte

Camping Sunset speelt Ten Oorlog I als was het een schilderij: een compositie van contrasterende kleurvlakken die elkaar met geweld uit het frame trachten te duwen. Dat levert een opwindend kijkstuk op, waarbinnen zo af en toe het verlangen opduikt naar meer nuance.

Evelyne Coussens

recensie 18.06.2021

Triptych: The missing door, The lost room and The hidden floor – Peeping Tom 

Een trip down memory lane

Peeping Tom, het ensemble rond regisseurs Franck Chartier en Gabriele Carizzo, creëerde in 2017 het drieluik ‘Adrift’. Met een volledig nieuwe bezetting herwerkten ze deze voorstelling tot Triptych: The missing door, The lost room and The hidden floor. Het drieluik neemt je mee naar de wereld van herinneringen van een overleden man. Elk deel speelt zich af in een andere ruimte, getekend door traumatische taferelen, waaruit de man wil, maar onmogelijk kan ontsnappen. Het geheel toont hoe onze herinneringen werken als een labyrint.

Jasper Delva

recensie 15.06.2021