abonneer

#155

14.12.2018

—

14.03.2018

Nieuwsbrief

Advertenties

Opera-clasme

Over Romeo Castellucci’s contradictoire Die Zauberflöte

Castellucci die Die Zauberflöte ensceneert? Dat moet spektakel opleveren. En ja, daarin stelt de Italiaan niet teleur. Ook dramaturgisch houdt hij je aan je stoel gekluisterd: hij scheurt Mozarts klassieker genadeloos uit elkaar en puzzelt met de stukken tot de boodschap duidelijk is. Want daar gaat het hem uiteindelijk om: de dualistische strijd tussen rede en liefde, tussen man en vrouw, tussen patriarchaat en feminisme.

essay 14.12.2018

Decor is geen decor meer

Bruno Latour en Frédérique Aït-Touati over theater en het nieuwe klimaatregime

Wat hebben wij, mensen, gemeen met walvissen, champignons, bacteriën of het internet? We zijn allen vernetwerkte entiteiten. Filosoof Bruno Latour bepleit een radicaal andere kijk op vastgeroeste dualismen als mens-ding, mens-omgeving of lokaal-globaal. Latour lokt zijn grensoverschrijdende inzichten uit de academische wereld en sleurt ze het podium op, samen met onderzoeker-theatermaakster Frédérique Aït-Touati. ‘Met horrortechnieken sterke gevoelens opwekken, maakt een werk nog niet politiek.’

gesprek 14.12.2018

Nieuwsbrief

De aanwezigheid van afwezigheid

Over het schrijven van beweging, tijd en ruimte in het oeuvre van fieldworks

Noot 1: Ik schreef de eerste versie van dit essay als mijn persoonlijk antwoord op fieldworks PORTRAIT, een retrospectieve van Heine Avdal en Yukuko Shinozaki’s oeuvre in Pact Zollverein in Essen, Duitsland, van 15 tot 17 juni 2018. Op de laatste dag van het driedaagse event, presenteerde ik het – in de vorm van een lezing – als onderdeel van een vierdelig portret van dansgezelschap fieldworks in tekst, muziek (Johann Loiseau, Oleg Soulimenko) en tekening (Brynjar Bandlien). 

essay 14.12.2018

De geest van Judson in een nieuw millenium

Het legendarische collectief beweegt nog steeds tussen canon en vergankelijkheid

Tot begin februari loopt in het MoMA in New York een tentoonstelling over Judson Dance Theater. Met de Judson Memorial Church in Greenwich Village als uitvalsbasis lag dit legendarische collectief in de sixties aan de basis van de postmoderne dans en performance, die zich losrukte van het formalisme van de moderne dans. De invloed van Judson Dance Theater op de ontwikkeling van hedendaagse dans in de laatste decennia van de twintigste eeuw is evident. Maar wat kan de beweging nog betekenen voor millennials die vandaag hun weg zoeken in het dansveld?

essay 14.12.2018

Is fuseren het nieuwe normaal?

Het wel en wee van de recente fusiestructuren in het theaterlandschap

Het afgelopen decennium ontstond in de Lage Landen een flnk aantal nieuwe organisaties die de samenvoeging waren van reeds bestaande podiumhuizen. Waarom eigenlijk? Het best mogelijke antwoord zou zijn: een authentiek verlangen naar inhoudelijke verrijking met het oog op een meerwaarde voor de organisaties, voor het podiumveld en voor de stad. Het antwoord dat uit gesprekken met verschillende fusieorganisaties naar voren komt, is niet zelden een stuk pragmatischer.

artikel 14.12.2018

Een lofzang op de tristesse

De ongrijpbare realiteit in het oeuvre van Julien Gosselin  

Vorig seizoen maakte de Franse regisseur Julien Gosselin furore in België met zijn weergaloze bewerking van Elementaire deeltjes van Michel Houellebecq. Ook Roberto Bolaño of Don DeLillo ontsnappen niet aan zijn ambitie om postmoderne literaire turven naar het theater te vertalen. Van die laatste auteur bewerkt hij in Joueurs / Mao II / Les Noms niet minder dan drie romans – goed voor negen uur spektakel, in maart 2019 te zien in deSingel. Maak uw borst maar nat.

essay 14.12.2018