Re-Claiming Space – Khadija El Kharraz Alami

Een overgangsritueel

Met Re-Claiming Space wil Khadija El Kharraz Alami een tussenzone bewandelen. De noemer die ze zelf op het werk kleeft is die van de performative research performance. Het gaat zowel om een voorstelling als om een fase in een onderzoek naar hoe je The Waves van Virginia Woolf naar de theaterscène kan vertalen.

Elisa Demarré

recensie 16.10.2020

Une Cérémonie – Raoul Collectif

Een revolutie van zaagsel

Mannenclubjes hebben de tijd niet langer mee, maar een uitzondering blijft het Franstalige Raoul Collectif. In Une Cérémonie strijkt het vijftal die tijd tegen de haren in, om hem des te beter te vatten: premodernistisch postcorona, of zoiets. ‘Peut-être’ zelfs prerevolutionair? ‘Kameraden, laten we de degen slijpen…’ Toast!

Wouter Hillaert

recensie 15.10.2020

The History of Korean Western Theatre – Jaha Koo / CAMPO

Jaha Koo realiseert wat hij onderzoekt. In The History of Korean Western Theatre vertelt hij hoe de gedwongen verwestering van het Koreaanse theater een oude traditie vernietigde, en hoe die cultuurpolitiek een jonge generatie ontwortelde. Tegelijkertijd is zijn voorstelling zelf de emanatie van dat culturele kolonisatieproces: een bevreemdende maar fascinerende mengvorm van oud en nieuw, van academisch en magisch, van oost en west, van politiek en persoonlijk.

Evelyne Coussens

recensie 14.10.2020

De eenzaamheid van een universum

Kan kunstkritiek meer zijn dan de mening van een professioneel recensent? In hun maandelijkse column laten theatermaker Freek Vielen (De Nwe Tijd) en curator/schrijver Lara Staal afwisselend hun licht schijnen op een topic dat hen bezighoudt.

Freek Vielen

column 13.10.2020

Gekken & Specialisten – Timeau De Keyser & tibaldus / Toneelhuis

Oorlog, maar zo weinig waanzin

De literaire kracht van Nobelprijswinnaar Wole Soyinka’s oeuvre is minstens even groot is als die van Alfred Jarry en misschien ook die van Shakespeare, schrijft Klaas Tindemans. Maar in hun antitheatrale enscenering van Gekken en Specialisten slagen Timeau De Keyser en tibaldus er niet in om die in de verf te zetten.

Klaas Tindemans

recensie 07.10.2020

De dieren – Geert Belpaeme & l’hommmm

De geboorte van de subjectiviteit

In De dieren speelt theatermaker Geert Belpaeme met onze blik op het beestje dat ‘mens’ heet. Op welk moment schakelt onze geest van de perceptie van een mens naar die van een dier en terug? En dat dan nog eens binnen de context van the suspension of disbelief, die zo eigen is aan het theater?

Evelyne Coussens

recensie 06.10.2020

just asking – Oscar Van Rompay & Peter Seynaeve / NTGent

Wist u dat Padgett Powell The Interrogative Mood schreef in 2009? Verbaast het u dat die roman enkel uit vragen bestaat? Slagen Oscar Van Rompay en co-creator Peter Seynaeve er met just asking in om het boek tot een boeiende theatervoorstelling te bewerken?

Natalie Gielen

recensie 05.10.2020

Vier sterren – herman

Wanneer begint de tragedie?

‘Wat is hier aan de hand?’ gaat het door je heen, terwijl een woedende man loopt te tieren dat hij niet aan het spelen is. Als de vier makers van theatercollectief herman ergens goed in zijn, dan is het wel hun publiek telkens opnieuw op het verkeerde been zetten.

Jan Dertaelen

recensie 30.09.2020

A Separation – tg STAN/Scarlet Tummers

De grenzen van een speelveld

Hoe vertaal je de Iraanse filmhit A Separation naar een niet-Iraans theaterstuk? De Nederlandse Scarlet Tummers, die onder de vleugels van tg STAN opereert, laat de film door vijf acteurs naspelen, tot hun re-enactment een prikkelende excursie wordt naar de do’s en don’ts van die vertaalslag zelf.

Gilles Michiels

recensie 28.09.2020

Why sea stars?

In memoriam Frie Leysen

This text was Leysens response to the question ‘why theatre?’, central to NTGents Golden Book V, which will be presented this week.

Frie Leysen

agenda 28.09.2020

Het Pentaccordeon – Studio Orka

Ode aan de empathie

Een voorstelling vol corona-mopjes die deze zomer afgelast werd omwille van het virus: mocht het niet zo treurig zijn, dan zou je het haast ironisch kunnen noemen. Gelukkig krijgt Het Pentaccordeon van Studio Orka nu een welverdiende tweede kans tijdens het heropgestarte Zomer van Antwerpen.

Ciska Hoet

recensie 24.09.2020

Ducktape/Wie Eerst Wakker Wordt Wint – Theaterwerkplaats NEST

Peter Pans ‘Lost Boys (and girls!)’ in Neverland

“Hoe komen we dichter?”, “Hoe komen we vooruit?” en “Hoe doe ik niet hetzelfde?” zijn de drie vragen die centraal staan in Ducktape/Wie Eerst Wakker Wordt Wint. In de vorm van utopisch locatietheater met een hoek af, gesterkt door een krachtig ensemble van jonge spelers, legt Theaterwerkplaats NEST bloot wat we liever verbogen houden. Aan de hand van enkele illustere, maar typisch menselijke eigenschappen, brengen de speler-makers tegelijk een ode aan de kinderlijke naïviteit en een waarschuwing voor het kwaad dat daarin schuilt.

Steff Nellis

recensie 21.09.2020