TRACES  – Ultima Vez / Wim Vandekeybus

Achterhaald conflict tussen natuur en cultuur

In de nieuwe voorstelling van Ultima Vez / Wim Vandekeybus trekt hypnotische muziek een groep dansers mee in ritualistische groepsdansen en lopen er beren over de scène. De doorgewinterde choreograaf maakte TRACES op uitnodiging van Europalia, waarvoor Roemenië dit keer gastland is. Vandekeybus kiest daarbij in te zoomen op de Roemeense oerbossen. Deze ruimte is een cruciale zone in de hedendaagse (eco)politiek, maar de theatrale blik van Vandekeybus op Roemenië blijkt gestoeld op een aantal wankele concepten en aannames.

recensie 11.12.2019

Howl – Sonja Jokiniemi

Een angel die blijft steken

Vorig jaar toonde de Finse choreograaf en performer Sonja Jokiniemi het intrigerende Blab op het NEXT festival. Ook dit jaar is ze te gast op het internationale festival in de Eurometropool, meer bepaald in het Kortrijkse BUDA, en komt ze met de solo Howl op de proppen. Met deze nieuwe voorstelling werkt Jokiniemi gestaag en consequent verder aan de ingeslagen weg van haar fascinerende oeuvre. En deze voorstelling prikt en prikkelt nóg meer dan haar vorige.

recensie 11.12.2019

seks(e)(n) – de KOE & Mugmetdegoudentand

Faut-il cultiver son jardin? Het is deze keer niet Voltaire, maar die andere literaire grootheid, Goethe, die in Die Wahlverwandtschaften (1809) de filosofische vraag stelt en meteen ook de tuinmetafoor levert voor seks(e)(n), de meest recente voorstelling van de KOE.

recensie 10.12.2019

Investeer in mensen en in samen-leven

Vol overtuiging onderschrijft Etcetera de open brief van Vuurwerk.

beleid 29.11.2019

Zero For Conduct – Haider Al Timimi / fABULEUS & Kloppend Hert

Jeugd spelt de les

In Zero For Conduct schetst Haider Al Timimi samen met tien jongeren het onderwijs anno 2019. Wat volgt is een vurig betoog van jongvolwassenen die het beu zijn om hun broek te verslijten op de schoolbanken van een vastgeroest systeem.

recensie 19.11.2019

Angels in America – Olympique Dramatique

Is er in Vlaanderen een hernieuwde interesse voor (diep)tragische psychologische drama’s? De revival van Who’s Afraid of Virginia Woolf?, geschreven door Edward Albee, doet zoiets enigszins vermoeden. Idem dito wat betreft de keuze van de Roovers voor een bewerking van Tsjechovs Ivanov. Met zijn bewerking van Angels in America, een stuk uit 1992 van de Amerikaanse auteur Tony Kushner, lijkt ook het Antwerpse gezelschap Olympique Dramatique zich te wagen aan een voorstelling die zich ontvouwt als een rollercoaster van intermenselijk bedrog, doordrongen van leed en leedvermaak. Bovendien is Angels in America een belangrijke tekst in de geschiedenis van het queer theater. Wat gebeurt er wanneer Toneelhuis en Olympique Dramatique dit stuk aansnijden?

recensie 18.11.2019

Tanz – Florentina Holzinger

Het geweld van de pointes

Na Balanchines Apollo neemt Florentina Holzinger met een feministische bril het romantische ballet op de schop. Haar sylphiden zijn niet langer esoterische nimfen maar berijden de hemel op een motor. Take that.

recensie 15.11.2019

Investeer meer in kunst en cultuur, niet minder!

Teken mee de petitie

Etcetera is solidair met alle kunstenaars en organisaties die getroffen worden door de besparingsplannen. Samen voor een bloeiende, open, inclusieve, diverse kunstensector!

beleid 14.11.2019

Who’s afraid of Virginia Woolf – Mesut Arslan & Platform 0090 / KVS

Spettende verbale stoelgang

Als ultieme scheldklassieker is Who’s afraid of Virginia Woolf een feest voor acteurs. Mesut Arslan zet met KVS en Platform 0090 een doorleefde versie van het stuk neer, maar zijn conceptuele aanpak en fascinerende beeldtaal voegen nauwelijks inhoudelijke verdieping toe.

recensie 09.11.2019

Tactile Quartet(s) – Vera Tussing & Quatuor MP4

New Nexus Formed

After several projects which look into ways to expand performing art’s notion of ‘spectatorship’ beyond the predominance of the visual, Vera Tussing’s new project at the Kaaitheater, though still relying on it, goes beyond just the touch of the hand.

review 31.10.2019

Dihya – hetpaleis & Action Zoo Humain

Rijk pamflet, arm kunstwerk

Wat is nog het belang van ‘vorm’ in theater vandaag? Ik vraag het me soms af, nu zo veel voorstellingen lijken te zweren bij de boodschap, de hele boodschap en niets dan de (ware) boodschap. Dihya, een coproductie van HETPALEIS en Action Zoo Humain, is de meest recente in de reeks. Maar als vorm inhoud is, zoals de boutade wil, wat betekent dat dan voor een bijna vorme-loze voorstelling als Dihya?

recensie 31.10.2019

Artiesteningang: Ahilan Ratnamohan

Ahilan Ratnamohan (1984) is performer en theatermaker. Hij groeide op in Australië en kwam jaren geleden naar Europa om een carrière uit te bouwen als professioneel voetballer. Zijn werk ontwikkelt zich in 3 lijnen: het choreografisch onderzoek van voetbal, het leren van taal als performance en zijn samenwerking met het Star Boy Collective, met onder andere de voetballers Etuwe Bright Junior, Lateef Babatunde en Aloys Kwaakum. Het was trouwens naar aanleiding van een project met hen, dat hij naar Antwerpen trok.

interview 28.10.2019