UITGELICHT Decor is not decor anymore 07.01.2019conversation Bruno Latour and Frédérique Aït-Touati on theatre and the new climate regime What do we humans have in common with wales, mushrooms, bacteria or the internet? We are all networked entities. Philosopher Bruno Latour pleads for a radically different perspective on the persistent binaries of human-thing, human-environment or local-global. Latour crosses the boundaries of the academic world and brings his insights to the stage, together with researcher-director Frédérique Aït-Touati. ‘Using horror techniques to arouse strong feelings doesn’t make a work political.’
Cerebriraptor – Aurélie di Marino & Theater Antigone Een zwartgallige mop vreet uw hersenen op Met Cerebriraptor toont Aurélie di Marino in absurdistische en groteske dialogen hoe onze hersenen worden verbeuzeld door de technologie. Dit echter in een regie die zelf ietwat lijkt aangevreten door keuzestress. recensie 21.01.2019
The spirit of Judson in a new millenium The legendary collective still oscillates between canonization and transience Until the beginning of February, the New York MoMA is mounting an exhibition on Judson Dance Theater. In the sixties, this legendary collective, which used the Judson Memorial Church in Greenwich Village as its home base, paved the way for a postmodern dance and performance which steered clear of the formalism of modern dance. The influence of Judson Dance Theater on the development of contemporary dance in the last decades of the twentieth century is undeniable. But what can the movement mean to millennials who are trying to find their place in the world of dance today? essay 07.01.2019
Opera-clasme Over Romeo Castellucci’s contradictoire Die Zauberflöte Castellucci die Die Zauberflöte ensceneert? Dat moet spektakel opleveren. En ja, daarin stelt de Italiaan niet teleur. Ook dramaturgisch houdt hij je aan je stoel gekluisterd: hij scheurt Mozarts klassieker genadeloos uit elkaar en puzzelt met de stukken tot de boodschap duidelijk is. Want daar gaat het hem uiteindelijk om: de dualistische strijd tussen rede en liefde, tussen man en vrouw, tussen patriarchaat en feminisme. essay 14.12.2018
Komt op/Gaat af – Nico Boon ‘Dit zijn verhalen over toeval, sterfelijkheid en fotografie’, krijgen we meteen te horen wanneer Nico Boon de scène opkomt. Met zijn solo Komt op/Gaat af wil hij ‘back to basics’. Als auteur voor grote theaterproducties ‘was ik mijn plezier kwijtgeraakt’, bekende hij kortgeleden aan De Brakke Grond. Tijdens zijn residentie bij het Amsterdamse cultuurhuis zag hij deze voorstelling, waarvoor hij concept, tekst en spel verzorgt, als een nieuw beginpunt. Hij beschrijft ze als een kans om het originele plezier van theatermaken terug te vinden. recensie 04.02.2019
Iemand die slaapt – BOG. (On)mogelijkheid van een eiland Wat kan het theater met een boek waarin niets gebeurt? In Iemand die slaapt confronteert het Vlaams-Nederlandse collectief BOG. het minimalistische meesterwerkje van Georges Perec met zijn eigen uitgepuurde theatertaal. recensie 20.12.2018
Chesterfield – Alix Eynaudi Chesterfield van Alix Eynaudi begint als iemand je een rijkelijk geïllustreerd boekje in de handen stopt als je de zaal betreedt. Een tekst van Ann Carson over Hegels gedachtencapriolen biedt daarin haast terloops een leeswijzer voor de voorstelling. In Chesterfield gaat het niet om wat woorden, acties, objecten en dingen exact, op zichzelf, voorstellen, maar om wat er gebeurt als ze ‘tenderly mingle in speculation’. Beeldpoëzie. recensie 18.02.2019
