Dossier: Podcast 40 jaar Etcetera – Underground

Transcriptie: Podcast 40 jaar Etcetera, aflevering 1

Underground. Met Marc Vanrunxt, Junior Akwety & Simon Van Schuylenbergh.

artikel#17609.2024

We share a dream

De redactie van Etcetera vroeg me een tekst te schrijven over leren en omleren in niet-geïnstitutionaliseerde kennisomgevingen zoals WIPCOOP, de Work In Progress Coöperatie van Mestizo Arts Platform (MAP), waarvoor ik sinds 2019 werk. Voordien werkte ik voor kunstZ, een partnerorganisatie van MAP en in een nog verder verleden was ik actief in het jeugdwerk. Ik zie de praktijk van WIPCOOP als een vruchtbare context om al doende en door samenwerking te leren. Ongetwijfeld dekt deze tekst de lading onvoldoende, maar laat ik toch proberen de kracht van dit project in de verf te zetten en uit te leggen hoe dit lerend netwerk werkt.

Mulanga Nkolo

essay#16602.2022

Ne mosquito pas – deel 1: Simon Van Schuylenbergh

Een falend performanceplatform

Is de jonge podiumgeneratie, geconfronteerd met beperkte professionele kansen, slaaf van een verpletterende prestatiedwang? Ne mosquito pas is een averechtse maakpraktijk voor kunstenaars die hun gefaalde ideeën en slechte smaak uitbuiten om ze nog slechter te maken. In deze tweeledige reflectie schetst Simon Van Schuylenbergh de drijfveren van het project, terwijl Anna Franziska Jäger stilstaat bij de valkuilen.

Simon Van Schuylenbergh

essay#16509.2021

Ne mosquito pas – deel 2: Anna Franziska Jäger

Een falend performanceplatform

Is de jonge podiumgeneratie, geconfronteerd met beperkte professionele kansen, slaaf van een verpletterende prestatiedwang? Ne mosquito pas is een averechtse maakpraktijk voor kunstenaars die hun gefaalde ideeën en slechte smaak uitbuiten om ze nog slechter te maken. In deze tweeledige reflectie schetst Simon Van Schuylenbergh de drijfveren van het project, terwijl Anna Franziska Jäger stilstaat bij de valkuilen.

Anna Franziska Jäger

essay#16509.2021

Get Down, a new way to rise

Van de straat naar de scène: de professionalisering van urban dance

Met Get Down heeft België nu een eerste managementbureau voor streetdancers. Dat is essentieel voor het voortbestaan van een kunstvorm die even authentiek en cultureel relevant is als alle andere vormen van hedendaagse dans. Schrijfster, rapper en activiste Melissa Farah Salvi gaat met de initiatiefnemers van Get Down in gesprek over de noodzaak om hiphop te legitimeren.

Melissa Farah Salvi

gesprek#16406.2021

‘Autonomie is nooit een doel op zich’

Het Decoratelier van Jozef Wouters als kunstencentrum van de toekomst

Ruimte geven is macht verdelen, zo klinkt het adagium van Jozef Wouters. Met Something when it doesn’t rain maakte zijn Decoratelier deze zomer de natte droom van de kunstensector waar: de creatie van een radicaal inclusieve publieke ruimte zonder vaste agenda die diverse artistieke gemeenschappen en buurtbewoners zich konden toe-eigenen. Een inspirerend model voor de toekomst?

Charlotte De Somviele

interview#16212.2020

‘De debatten rond dekolonisering en de amateurkunsten zijn sterk verweven’

Directeur Jan Wallyn over de transitie van het open talentenhuis Zinnema

Zinnema maakte de voorbije vijf jaar een opmerkelijke evolutie door. Van Vlaams huis voor de amateurkunsten transformeerde het naar een levendige broedplaats voor jonge, meertalige kunstenaars die elders geen voet aan de grond krijgen. ‘Maar we zijn zeker geen pioniers’, nuanceert directeur Jan Wallyn. ‘Heel wat mensen timmeren al veel langer aan die weg dan wij. Alleen worden ze niet gehoord omdat ze niet wit zijn.’

Charlotte De Somviele, Ciska Hoet

gesprek#15809.2019

Hop until you drop?

De (moeilijke) alliantie tussen urban en hedendaagse dans

Urban dance is uitgegroeid van een streetwise subcultuur tot een vorm die alomtegenwoordig is op de televisie, in de muziekindustrie én in de hedendaagse danswereld. Het ‘genre’ heeft het dus mooi voor elkaar. Of niet? Er blijkt in Vlaanderen immers nog veel werk aan de winkel om de urban cultuur de structurele steun en artistieke erkenning te bieden die ze potentieel verdient. Drie pioniers vertellen met welke tegenslagen en vooroordelen zij worstelen, ondanks de huidige hype. ‘De kansen die we krijgen, mogen niet fake zijn.’

Charlotte De Somviele

essay#14906.2017

It takes pressure to make a diamond

Marc Vanrunxt over acht sleutels tot een œuvre

Morton Feldman, componist. Ellsworth Kelly, beeldend kunstenaar. David Bowie, muzikant. Marie De Corte, danseres en choreografe. Eva Kamala Rodenburg, danseres. Etienne Guilloteau, danser en choreograaf. Koenraad Dedobbeleer, beeldend kunstenaar en scenograaf. Maison Martin Margiela, modehuis. Lars Kwakkenbos laat choreograaf Marc Vanrunxt aan het woord over acht mensen en œuvres die voor hem belangrijke sleutels waren, en nog altijd zijn.

Lars Kwakkenbos

interview#11912.2009

Veelkantige bewegingen

Lichaam, ruimte, Beweeging

Bart Eeckhout over de tiende editie van het Antwerpse dansfestival

Bart Eeckhout

artikel#6406.1998

Hiphop na de hype

Danse urbaine

Hiphop, de straatkunst par excellence, vindt meer en meer zijn weg naar de podia. Bart Eeckhout over de roots, de eenvoud en de kracht van de hiphopcultuur.

Bart Eeckhout

artikel#6303.1998

Danslandschap in Vrije Val De Beweeging

Dans zit in dit land in de lift. Sinds 1984 probeert het tweejaarlijkse festival De Beweeging een platform te zijn voor wat zich aandient als aankomende dans in ontwikkeling. Alexander Baervoets volgde het vierde Festival en brengt verslag uit. Een geslaagd festival vindt hij, de interesse voor dans groeit nog steeds aan. Maar het grootste probleem van de jongste lichting Belgische dansers blijft vooralsnog een gebrek aan danstechnische bagage.

Alexander Baervoets

artikel#3006.1990

GROUPOV

Sire, er zijn geen grenzen meer

Luk Van den Dries

artikel#21-2205.1988

Onze jongens in de golf

Over het belang van wortels en andere zaakjes

In Nederland is men al een tijdlang laaiend enthousiast over het Vlaamse theater. Bovendien werken heel wat Vlaamse theatermakers in Nederland. Waarom? Bestaat er dan echt zoiets als een “Vlaamse golf”? Marianne Van Kerkhoven onderzocht het probleem aan de hand van gesprekken met Vlaamse regisseurs en acteurs. Pol Arias vroeg de mening van criticus Tom Blokdijk.

Marianne Van Kerkhoven

artikel#2012.1987

Marc Vanrunxt: Men denkt dat Vlaanderen nu opeens een dansscène heeft

Na de voorstelling van Hyena in het Théâtre de Banlieue wachtte ik op Marc Vanrunxt, die eerst nog het noodzakelijke rondje begroetingen in de bar afrondde. Daarna stapte hij me voor naar de kleedkamer. Ik ging hem achterna als een kuiken zijn moe. Wát een stappen neemt die man.

Alexander Baervoets

interview#1106.1985

Nieuwsbrief

Advertenties