#168
15.05.2022
—
14.09.2022
In Republiek van Angst vertelt de Irakees-Belgische theatermaker Hassan Khayoon, die samen met Hassan Raad op scène staat, over de onophoudelijke angst die het gevolg is van decennia aan oorlog. Waar hij er in de tekst in slaagt op beeldende wijze de belangrijke thematiek elegant aan te snijden, laat de vormelijke uitvoering op verschillende vlakken te wensen over.
Zoals je je droom overdag aan iemand probeert te vertellen, een droom waarin alle gebeurtenissen zeer logisch op elkaar leken te volgen – al is dat volgens een heel andere logica dan in onze dagdagelijkse realiteit. Zo pogen Eva Binon en Jason Dousselaere in ‘Catharsis’ ons tot loutering te leiden aan de hand van een resem verhalen.
In Anatomie Antigone gaan de Roovers en collectief herman aan de slag met de veelkantigheid van Sofokles’ klassieke tragedie Antigone. Terwijl hun publiek onder dekentjes in de hangar van de Zomerfabriek toekijkt, leggen de makers zowel de geschiedenis als de actualiteit van het verhaal bloot door met een archeologische nauwkeurigheid allerlei tekstuele lagen aan te boren.
Met zijn langspeeldebuut ‘Hotel Poseidon’ is scenarist-regisseur Stef Lernous erin geslaagd het unieke theatrale universum van zijn theatergezelschap Abattoir Fermé naar het (niet zo grote) scherm te brengen, zonder zomaar een theaterstuk te capteren op beeld. Na twee decennia waarin zijn beeldtaal op de scène filmisch, visueel en immersief genoemd wordt, waagt Lernous zich nu aan een ‘existentiële horrorfilm’. ‘In cinema kunnen we subtieler zijn dan in theater’, was daarbij géén overweging voor de zelfverklaarde liefhebber van B-films.
Het zijn geen aangename weken geweest voor mensen die geven om vrouwen. Als zelfs een rechter in Gent stelt dat twee veroordeelde verkrachters een “onbezonnen” maar geen criminele ingesteldheid hadden, rijst de vraag waar mannen hun verwrongen ideeën over consent eigenlijk halen. In The one (et demi) man show pogen Pitcho Womba Konga, Naïm Baddich en Salim Haouach ons daarop een blik te bieden.